ఆమె-1
ఆమె @ LBGTQ
"ఇవన్నీ ఈ పుస్థకము లొ అవసరమా??"
ఈ మాటలు ఒక సీరియస్ చర్చలొ నా మిత్రురాలి నుంచి వచ్చాయి. ఆమెకు ఈ సబ్జెక్టు గురించి ఎలా చెప్పాలో అనే ఆలోచనలో పడ్డాను . మాములుగా ఉండే విషయాల్ని ప్రజలకు చెప్పడానికి ప్రయత్నించు ...అనవసరంగా అన్నింటిని కలగాపులగం చెయ్యకు.
కాని ఇవన్నీ వాస్తవాలే కదా... నేను చెప్పదలుచుకున్న విషయం ప్రజలనుంచి వచ్చిందే కదా !!
అలాగా .., నువ్వు లేనిపోని విషయాల్ని, కొందరికి సంబంధించినన విషయాల్ని చెప్పడం లో పుస్తకం యొక్క అర్ధం మారిపోతుంది తెలుసా.. .
కొందరి విషయమైనా పర్వాలేదు. మెజార్టీ గురించి కావలిసిన పరిజ్ఞానం కాస్తో కూస్తో ప్రజలకి వుంది. ఏ విషయమైతే ఇప్పటి వరకు బయటకు రాలేదో వాటి గురించి చెప్పడం న్యాయం!
నిజమే.. ఆమె చెప్పే విషయాలు ఒక పుస్తకాన్ని తీసుకు రావడం లో ఉన్న సాధ్యాసాధ్యాలు చెబుతుంది. ఒకింత బాధ కలిగి' నీ ఇష్టం' అని లేవడానికి సిద్దమవుతూ గట్టిగానే అంది.
ఏమిటి? అంత సుదీర్ఘ వేడి వేడి చర్చలు .... మీ మాటలు బయట వరండాలోకి వినిపిస్తున్నాయి అంటూ మంజుల లోపలి వచ్చింది.
చూడవే ! ఇది ఆడపిల్ల గురించి పుస్తకము తెస్తూ లింగ మార్పిడి వ్యక్తులు - వారి బాల్యపు హక్కులు గురించి రాస్తుంది. అసలే మన ఊర్లల్లో ఆడపిల్లలు ఈ పుస్తకం చదవడమే కష్టం. వారు మామూలు హక్కుల గురించే మాట్లాడలేని స్థితి లో ఉన్నారు. ఇక బాల్యం లో ఆడపిల్లలు తమ లింగం, వారి లో మార్పు, మానసిక క్షోభ ఇలా వారి హక్కులు గురించి వివరిస్తే అదేదో అనవసర విషయం గురించి వాళ్ళ పిల్లల మీద రుద్దుతున్నారని అనుకుంటారు. పైగా వాళ్ళల్లో కొంత మంది నిజంగానే తమ లింగానికి సరిపడని వాస్తవాల్ని గుర్తించి ఎదురు తిరిగితే అది వాళ్ళ పిల్లల హక్కులు అనుకోరు. దీని పుస్తకం వాళ్ళని చెడదొబ్బింది అనుకుంటారు. ఎందుకొచ్చిన కష్టాలు చెప్పు. నేను ఏదో చెప్పే లోగా మంజుల అందుకుంది. అంటే చిన్నప్పుడు మన అమ్మ నాన్న చలం పుస్తకం గురించి అన్నలాగా మాట కదా!..
ఊహు.! అలా కాదు.. ఇంకా సమాజం ఒప్పుకోని విషయాల్ని చెప్పడం అనేది రిస్క్ తో కూడిన పని కదా.. పుస్తకానికి బ్లాక్ మార్క్ ఎందుకని ..చెప్పడం లో నెమ్మదితనం కనిపించనుంది. రచయితకి నిబద్దత ఉండాలని అనుకుంటున్నావా లేదా ??
మనం పుస్తకాన్ని సమాజం లో పెడుతున్నామంటే అది కొత్త జ్ఞానాన్ని ఇవ్వాలి. పేరు కోసమో లేదా డబ్బుకు ఆశపడొ మార్కెట్ లోకి పుస్తకాన్ని అమ్ముకోవడానికి ప్రయత్నించడం లేదు. ఎమోషన్స్ ని బజార్లో కథ అనే సరుకుగా మార్చి వదిలేదాని కంటే సవాళ్లు విసిరే నైజమే మేలు కదా !. అందుకే మన అమ్మమ్మ తరం చలం మనల్ని ఇంకా నిద్ర లేపుతూనే ఉన్నాడు. ఆవేశంగా మంజుల చెబుతుంటే నా ఆలోచనలకు రూపం వచ్చినట్టు అయ్యింది. కంగారు పడకు లక్ష్మి ...మన పుస్తకం వెయ్యి మంది చదివే కంటే కనీసం వంద మందిలో ' ప్రశ్న' ను మనం రేకెత్తిస్తే చాలు అని అనగానే మౌనం గా ఉండిపోయింది లక్ష్మి..
అన్నానే గాని, ఒక ప్రశ్న నన్ను వెంటాడుతుంది. . ఈ పుస్తకాన్ని ఒక కరదీపికగా కార్యకర్తలు వాడితే ఎలా తీసుకుంటారు.? కుటుంబాలలో ఇది అనవసరమైన చిచ్చు పెడుతుందా..? సామాన్యులకు ఇది అవసరమా? ఏది ఏమైనా అవగాహన ఇవ్వడం కరక్ట్ అనిపించింది. చదువుకోకపోయినా వాస్తవాలను, భావాన్ని అర్ధం చేసుకునే చరిత్ర ప్రజలకు ఉంది. ఈ స్పృహ నా ఆలోచనలకు ఊతం ఇచ్చాయి.
* * *
ఆ రోజు కోర్టుకు వెళుతుంటే ఒక కాల్ వచ్చింది. సైలెంట్ లో ఉండడం చేత గమనించ లేదు. ప్రక్కనే కూర్చున్న జూనియర్ మీకు అర్జెంటు మెసేజ్ అంటూ ఫార్వర్డ్ చేసింది. చూడగానే అర్ధమయ్యింది. ఎవరో కలవడానికి వస్తున్నారని ! అవసరమైతే ఈ కోర్ట్ కు వచ్చెయ్యమను..అని చెప్పి పనిలో మునిగిపోయాను. లంచ్ అవర్ లో అనుకుంటాను, నలుగురు యువత కాంటీన్ కు వచ్చారు. వెళ్ళగానే మామూలు పరిచయాలు అయ్యాక వెంటనే అందులో ఒక అమ్మాయి సీరియస్ గా చెప్పడం మొదలు పెట్టింది.
మామ్.. నేను ఒక అమ్మాయి ఇష్టపడి కలిసి ఉన్నాము. వాళ్ళ పేరెంట్స్, పోలీసులు ఆ అమ్మాయిని నా నుంచి లాక్కుని వెళ్లిపోయారు అని వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ చెబుతుంటే సరిగ్గా మాటలు అర్ధం కావటం లేదు. ఆ అమ్మాయిని సముదాయిస్తున్నారు. ఆ అమ్మాయికి టైం యిద్దామనిపించింది. బలంగా ఎత్తుగా సీరయస్ గా కనిపించే ఆ ముఖం లో ఏడుపు అంతగా సరిపోలేదు. మా జూనియర్ అడుగుతుంది... ఫ్రెండ్ అయితే ఎందుకు తీసుకు వెళ్లిపోయారు మాడం ?? అని.. ఆ గ్రూప్లో ఉన్న ' గే కపుల్ ' ఒక అబ్బాయి చెప్పడం మొదలెట్టాడు.
మాడం !. ఈ అమ్మాయికి తన పార్టనర్ ఫ్రెండ్ తో పరిచయం అయ్యి మూడు సంవత్సరాలు అవుతుంది. ఆ తర్వాత తమ ఇష్టాయిష్టాలు కుటు0బాలు గూర్చి మాట్లాడుకునే వాళ్ళు. ఈ క్రమం లో ఒకరినొకరు ఇష్టపడి కలిసి జీవించాలనే కోరిక కల్గింది. దాంతో వారిద్దరూ డేటింగ్ లో ఉన్నారు. అప్పుడు వారు జీవితం పట్ల ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి ఎక్కడికైనా వెళ్లి బ్రతుకుదామని అనుకున్నారు.
ఈ లోపల ఆ అమ్మాయి కాస్త కోలుకొని చిన్నగా చెప్పడం మొదలెట్టింది. నేను ఆ అమ్మాయిని ఒక ఫ్రెండ్ గా కలిసినప్పుడు పెద్దగా ఇష్టపడలేదు. ఎందుకంటే ఆమె ఒక చాంధస కుటుంబం నుంచి వచ్చింది. అంతగా చదువుకోలేదు. ఇంటర్ అనుకుంట చదివింది . కానీ ఆమె మెసేజ్ లో పెట్టే ప్రతి వాక్యం లోనూ ఎదో బలమైన భావన ఉండేది. సాహిత్యం నుంచి నాకు ఎందరినో పరిచయం చేసింది. కవిత్వం, సినిమాలు ఒకటి ఏమిటి తాను చెప్పే ప్రతి విషయం కొత్తగా అనిపించేది. నా ప్రపంచం కంటే ఆమె ప్రపంచం పెద్దధనిపించింది. మేము కలిసిన ప్రతిసారి ఏదో ఒక విషయాన్ని చర్చకు పెట్టేది. అందుకేనేమో నేను ఫిదా అయిపోయాను. ఆమె తన అనుభవాలను చెప్పేటప్పుడు తనను తాను వెతుకున్నట్టు అనిపించింది.
ఎంత చిన్నగా మాట్లాడుతున్నా ఆమె మాటల్లో చాలా స్పష్టత ఉంది. కాంటీన్ చిన్నదే ..ఎంత మెల్లగా మాట్లాడుతున్నా చుట్టూ ఉన్న వారికి వినిపిస్తుంది. ప్రక్క టేబుల్ వాళ్ళు చాలా ఆసక్తికరంగా వింటున్నట్లు అనిపించిందేమో. .కొంచం చిన్నగా మాట్లాడండి అంది జూనియర్. ఆ మాటకు పరిస్థితినంతా ఒక్క క్షణం లో గ్రహించినట్టుగా మెల్లగా ఇంకా మెల్లగా మాట్లాడటానికి ప్రయత్నించబోయింది. ఒక్క నిముషం ఆ మాటతో ఆందళనకు గురైనట్టు ఉన్న ఆమె ముఖం చూస్తే జాలేసింది. ఒక్క నిట్టూర్పు అనుకోకుండా బయటకు వచ్చింది. ఏమయ్యింది నీకు అని గట్టిగానే అదిలించా జూనియర్ ని. దానితో మరింత ధైర్యాన్ని కూడగట్టుకొని మళ్ళి మొదలెట్టింది ఆమె.
ఇంతకీ ఏమి కావాలి నీకు ?. ఏమిలేదు మామ్.. నా పార్టనర్ నాతో వెనక్కి రావాలి! నేను ఆమెతో బతకాలి. సరే ! మా కొలిగ్ కు వివరాలు చెప్పు.. వివరాలు రాస్తున్నంత సేపు మా జూనియర్ ముఖంలో చెప్పలేని ఎక్స్ప్రెషన్స్...వాటిని నా భాషలో చెప్పడం కష్టమే .
* * * *
కేసు వివరాలు రాసిన తర్వాత ఫైలు నా ముందు పెడుతూ అడుగుతుంది మా జూనియర్.. ఏ కేసు వేయాలి మేడం? అని
'హెబిఎస్ కార్పస్ పిటిషన్' అంటే పోలీసులు అక్రమంగా వ్యక్తులను స్టేషన్ లో పెడితే కోర్టు ముందుకు వారిని హాజరు పరచమని కోర్టును అడగాలి. వారికోసం కుటుంబ సభ్యులు కేసు పెట్టాలి. అమ్మాయి కానీ అబ్బాయి కానీ కనిపించకపోతే కంప్లైంట్ ఇచ్చి కోర్ట్ కు వెళ్లి డైరెక్షన్ అడిగేదే పిటిషన్? అవును నిజమే మరి ఈ అమ్మాయి ని, ... ఆ అమ్మాయిని చూపుతూ చిన్నగా అడుగుతుంది. ఫర్వాలేదు గట్టిగానే గానే అడుగు సంగీత.
మేడం నేనే వేస్తాను అని గట్టిగా చెబుతుంది ఆ అమ్మాయి, మీకు కుదరదు అని నిక్కచ్చిగా చెప్పింది జూనియర్. అసలు కుటుంబం అంటే ఎవరు సంగీత? చట్టం చాలా విస్తారమైంది. అన్ని లాయర్లకు తెలుసని నేను అనుకోను. ఇలాంటి విషయాల పట్ల సమాజం నెగిటివ్ గా ఆలోచిస్తుందని తెలిసి వాటి పట్ల సాధించిన చట్టాలు తీర్పుల పట్ల చాలామంది దృష్టి కూడా పెట్టరు. ! మా కొలీగ్ అంతే! భిన్నమైన ఆలోచన కలిగి ఉండాలన్న స్పృహ ఆమె చదువు ఆమెకు నేర్పలేదు. కుటుంబం అంటే అమ్మ, నాన్న పిల్లలు కదా! మహా అయితే తాత, అవ్వనేగా? ఏమిటి ఆ అమ్మాయి ఫ్రెండ్ ని పోలీసులు తీసుకెళితే వారి అమ్మ నాన్నకు అప్పచెప్పడం కుదురదా? ఆ అమ్మాయి ఈ అమ్మాయి ఒకే కుటుంబం కాదు కదా! పెళ్లి చేసుకునేదే పిల్లల కోసం కదా మేడం.!
పిల్లలు పుట్టకపోతే పెళ్లి అవసరం లేదా మరి!
ఇక కన్ఫ్యూజన్లో పడింది కొలీగ్! అలా కాదు.. ఒకరికొకరు చివరి వరకు తోడుగా ఉండాలని ....... చెబుతున్నప్పుడు కొంత తడబడుతూనే అంది.
పెళ్లి పరమార్థం పిల్లలు, ఆస్తి పంపకాలు కాదు, స్నేహంతో కూడిన సహచర్యం. అది ఆడ మగ కావచ్చు ఆడ, ఆడ , మగ మగ కావచ్చు . ఎవరైనా కలిసి సహచర్యం చేస్తే అదే పెళ్లి, అదే కుటుంబం అని బీజింగ్ మహిళా అంతర్జాతీయ సమావేశం చెప్పింది. అంటే 30 ఏళ్ల క్రితమే! . ఇప్పటివరకు మాకు ఎవరూ చెప్పలేదు మేడం, నవ్వొచ్చింది నిజంగానే! ఇంత వరకు నాలో ఉన్న అసహనం తగ్గింది. అందుకే కుర్చీ టేబుల్ నుంచి దూరంగా జరుపుకొని రిలాక్స్ గా కూర్చున్నాను. అది సమాజం తప్పు. కనీసం హిజ్రాలను మనవాళ్లు కనీసం గౌరవంగా చూశారా! ఏదో ఇళ్లలో శుభకార్యాలయినప్పుడు వస్తే డబ్బులు ఇచ్చి దీవెనలు తీసుకొని వెనకగా అవహేళనగా మాట్లాడుతారు. మా కొలీగ్ ఏమీ మాట్లాడలేదు, బహుశా ఆలోచిస్తుందేమో!
అది వదిలిపెట్టు,, కనీసం లింగమార్పిడి, స్వలింగ సంపర్కులకు ఒక చట్టం వచ్చిందని తెలుసా! సుప్రీంకోర్టులో వారి హక్కుల కోసం వాదనలు వినిపించారని తెలుసా...నిలువుగా అడ్డంగా తల వూపుతుంది.. మన అడ్వకేట్లకే తెలియనప్పుడు ప్రజలకు ఏమీ అవగాహన ఉంటుంది.?
కేసు అంటే పది పేపర్లు, ఫీజు కాదు. అందులో మామూలు వాళ్ళు ఉంటారు. సత్యాన్ని సమాజాన్ని ప్రశ్నించే స్త్రీలు ఉంటారు. పురుషులు, మూడవ ట్రాన్స్ జెండర్ కూడా ఉంటారు. పోరాటాలు చేసి చట్టాన్ని తెచ్చు కుంటే వాళ్ల కోసం కోర్టులో పోరాటం చేసే మనమే ఇలా ఉంటే ఎలా? నువ్వు , నేను మనవాళ్లు మన దృక్పధాన్ని మార్చుకోవాలి లేదంటే చరిత్ర కూడా క్షమించదు. నువ్వు వాళ్ళు వేసుకున్న బట్టలు వాళ్ళ డ్రెస్సింగ్ చూసి నవ్వడం గమనించక పోలేదు అనుకోకు. ఆవేశంగా చెప్పుకుపోతుంటే 'సారీ' అన్న మాటలు చాలా చిన్నగా వినిపించాయి. కాబట్టి లింగమార్పిడి వ్యక్తుల చట్టం 2019 బాగా చదువు.. అప్పుడు నీకు వారి బాధలు అర్థం అవుతాయి.
అయితే నేను కేసు వేయొచ్చా మేడం! ఆమె అడిగింది.
తప్పకుండా .. నువ్వు ఆ అమ్మాయి కలిసి కొంతకాలం జీవించారు అంటే ఇద్దరూ ఒక కుటుంబమే కదా.. ఎందుకు వచ్చింది ఆ సందేహం.. నీకే ఇన్ని సందేహాలు ఉంటే ఎలా మరి...
కాస్త ధైర్యం వచ్చినట్టుంది మా జూనియర్ అడుగుతుంది.. అయితే వీరు పెళ్లి చేసుకోవచ్చు గా మరి! ఒకవేళ పెళ్లి చేసుకుంటే మైనారిటీ సంప్రదాయం ప్రకారమా! స్పెషల్ మ్యారేజ్ చట్టం ప్రకారమా ... ఆ అమ్మాయి అలా అడగ్గానే టెన్షన్ తగ్గి వాతావరణం కొంత చర్చల్లోకి దారి తీసినట్టు అనిపించింది. ఫైల్ చేయాలన్న ఆలోచన పక్కన పెట్టేసి క్లైంట్ కు మా ఆఫీస్ కొలీగ్ కు అవగాహన చాలా అవసరం అనిపించింది. మా ఆఫీసులో చర్చలు ప్రతినిత్యం మామూలే, అప్పుడప్పుడు ఇంటిని మర్చిపోవడం మరీ మామూలే.
ఏదీకాదు! పెళ్లి చేసుకుంటానికి ఇంకా కోర్టులు అనుమతి లేదు. సుప్రీంకోర్టులో ఇంకా వాదనలు కాలేదు కాబట్టి వేచి చూడాల్సిందే! ఎందుకంటే... నేను బదులు చెప్పేలోగా గే కపుల్ లో ఒకతను ఆమెకు బదులు చెప్పాడు
స్పెషల్ మ్యారేజ్ చట్టం ఇతర కులాలు మతాలకు చెందిన వారు పెళ్లి చేసుకోవడానికి ఉపయోగపడుతుంది. ఎవరి మతం పట్ల వారికి గౌరవం ఉండొచ్చుగా.. ఇంకొకరి మతం ప్రకారం చేసుకోవడం ఇష్టం లేకపోవచ్చు. లింగమార్పిడి, స్వలింగ సంపర్కుల మధ్య పెళ్లి ఈ చట్టం కింద చేసుకోవడం కుదరదని కోర్టులు చెప్పాయి. ఎందుకంటే ఆ చట్టంలో స్త్రీ పురుషులు ఏ కులానికి మతానికి చెందినవారైనా ఇతరుల మతాన్ని గౌరవిస్తూ ఈ చట్టం కింద చేసుకోవచ్చు అని చెప్పాడు . కాబట్టి మాకు ఈ చట్టం కింద కుదరదు, అతను చెబుతుంటే కళ్ళలో వాళ్ళ ఆవేదన కనిపించింది. టైం చూస్తే సాయంకాలం అయ్యింది. ఒక విధంగా బలవంతంగా చర్చ ఆగిపోయింది. ఒంటరిగా పిటిషన్ రాయడానికి కూర్చున్నాను 10,15 కోర్టు తీర్పులు నా కళ్ళ ముందు రెపరెపలాడుతున్నాయి. నా కొలీగ్ అన్నట్లు కోర్టు నుండి ఫైల్ చేస్తే వాపస్ రాకూడదు. నా నమ్మకం నన్ను నిలబెడుతుంది, వ్యవస్థ నాపై సవాలు విసిరుతున్నట్లు అనిపించింది. ఈ కేసు లోని కొత్త కోణాలు న్యాయవ్యవస్థకే సవాళ్లు విసురుతున్నాయి
******
ఆరోజు రానే వచ్చింది ... ఆమె ముఖాన్ని చీర కొంగు తో చుట్టేసుకొని పోలీస్ ఎస్కార్ట్ తో కోర్టు బయట బెంచ్ మీద కూర్చుని ఉంది. కోర్టు లోపలికి వెళుతూ ఎందుకైనా మంచిదని కానిస్టేబుల్ని అడిగాను. అవును మేడమ్ మీరేనా! అవునండి అని జవాబు చెప్పేలోగా మా క్లయింట్ మా ముందుకు రివ్వున వచ్చింది.
"చెప్పు! నిన్ను అమ్మానాన్న కొట్టారా! పోలీసులు ఏమైనా అన్నారా!" అంటుంటే ఆమె కళ్ళలో ఉబికి వస్తున్న కన్నీరు చూస్తుంటే మౌనంగా ఉన్నా.. పరిసరాలు ఆమెతో పాటు నిలదీస్తున్నట్టు ఉంది. ఆమె ఏమీ మాట్లాడడం లేదు.
ఏయ్! గమ్మున ఉండు.. ఇది కోర్టు! ఆ అమ్మాయికి ఆ స్పృహే లేదు. ఒకసారి మాట్లాడు ప్లీజ్ ఆమె చెయ్యి పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. కానిస్టేబుల్ చెయ్యి లాగేసి సిగ్గు లేదా నీకు , మేడం మీరు చెప్పండి అంటూ నా వైపు చూశాడు. ప్రేమించామని చెప్పి మోసగించిన పురుష ప్రపంచం ఈమె ప్రేమ ముందు ఎంత? మనం కోర్టులో చూసుకుందామని బలవంతంగా ఆమెను లోపలికి తీసుకెళ్లాను.
కోర్టులో వాద ప్రతి వాదనలు మొదలయ్యాయి. ఇది LGBTQ కేసు యువర్ ఆనర్! నేను చెప్పేలోగా పక్కన కూర్చుని ఉన్న యంగ్ జడ్జిగారు చెవిలో ఏదో వేరే జుడ్జి గారు చెప్పారు.
కోర్టుకు మనవి ఏమిటంటే, ఇద్దరూ ఇష్టపడి కలిసి ఉంటున్నారు, కానీ తల్లిదండ్రులు కంప్లైంట్ ఇస్తే ఆ ఇద్దరినీ విడదీయడం చట్టరీత్యా నేరం. ఎందుకంటే వాళ్లు ఇద్దరూ మేజర్లే కాబట్టి.
సరే! నోటీసు ఇస్తాం! 15 రోజులకు వాయిదా!
యువర్ ఆనర్! ఆ అమ్మాయిని తల్లిదండ్రుల దగ్గర వదలొద్దు. ఎందుకంటే బలవంతంగా ఆమె ఒప్పందం లేకుండానే ఒప్పిస్తారు. ఆమె ప్రాణానికి హాని జరగవచ్చు,.
అంటే! తల్లిదండ్రులు కాదా వాళ్లు.. వాళ్లు ఎందుకు హాని చేస్తారు? మీరు...
ఏదో అనబోతుంటే అడ్డుకున్నాను సగం లోనే.., ఎన్ని పరువు హత్యలు చూడటం లేదు సమాజంలో ? ఎన్ని తీర్పులు లేవు సార్! టైం లేదు .. డిక్టేషన్ లో మునిగి పోయారు జడ్జి గారు..
మేమే గెలిచాం అన్న అహంకారపు పోకడ ఎక్కడో ఎదుటి వాళ్లలో కనిపించింది. వెనక్కి తిరిగి చూశాను, క్లైంట్స్ కూర్చునే స్థలం లో LGBTQ కమ్యూనిటీ వ్యక్తుల కళ్ళల్లోకి తిన్నగా చూడ లేకపోయాను. ఫైల్ విసిరినంత పని చేసి జూనియర్ చేతిలో పెట్టాను.
ఏమి మేడం? మీరు ఆడోళ్లు , ఉపా కేసులు చేసుకునేవారుగా ఇవి ఎందుకు మీకు అవతలి సైడ్ లాయర్ లో విజయం తాలూకా ఛాయలు ఎక్కువే కనిపించాయి. చూద్దాం లెండి, ఎవరు గెలుస్తారో స్పీడ్ గా బయటకు వస్తుంటే... ఆమెకు మీ పిటిషనర్ తో ఉండటానికి ఇష్టం లేదు అనే అఫిడవిట్ తర్వాత డేట్ లో వేస్తాం చూడండి... అంటూ వెళ్లిపోయాడు. అతని వెకిలి నవ్వు నాలోని ఆక్రోశాన్ని పెంచింది .
* * * * * *
మళ్లీ ఆ రోజు అంటే వాయిదా రోజు రానే వచ్చింది... మళ్లీ కథ మొదలు..
లార్డ్ షిప్! జీవించే హక్కు భాగంలో తన ఇష్టమైన వారితో ఉండే హక్కు ప్రతి వ్యక్తికి ఉంది.. దానికి సుప్రీంకోర్టు కూడా ప్రతి మనిషికి స్వేచ్ఛ ఉందని చెప్పింది కూడా! 21 సంవత్సరాలు దాటిన ప్రతి వ్యక్తికి స్వేచ్ఛ పట్ల ఇష్టం పుడుతుంది. ఆమె తన ఇష్టమైన నిర్ణయం తీసుకోవచ్చు.
దానికి కోర్టు ఎలాంటి నిర్బ0ధం పెట్టకూడదు.. వారి తల్లిదండ్రుల సెంటిమెంట్, వారి వ్యతిరేక ఆలోచనలతో వ్యక్తుల స్వేచ్ఛ అరికట్టకూడదు.
కానీ, తల్లిదండ్రుల మనోభావాలను అర్థం చేసుకోవాలి కదా! పెళ్లి గురించి ప్రయత్నాలు చేస్తున్నారని ఆ అమ్మాయికి ఇష్టం లేదనే విషయాన్ని అఫిడవిట్ లో తెలియ చెప్పింది కదా.
ఆమె కలిసి ఉండటానికి ఇష్టపడుతుంది. ఆ సహచర్యమే పెళ్లి అనుకుంటుంది.
పెళ్లి కాకపోవచ్చు కానీ గృహ నిరోధ చట్టం(2005) ప్రకారం బ్రతకొచ్చు అని మనవి చేస్తున్నాను.
ఏమి చెబుతారో అనే ఆలోచన ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తుంది. కోర్టు అంతా గాలి లేనట్టు ఊపిరి ఆడనట్టు ఉంది. జడ్జి నిర్ణయాలు వీరి జీవితాన్ని శాసిస్తాయి. ఆమె మౌనంగా ముఖాన్ని బట్టతో కప్పుకొని తన ఫీలింగ్స్ కనిపించకుండా చేస్తుంది.. . . కానీ నా క్లైంట్ ముఖం సిలువ వేయబోయే క్రీస్తులా ఉంది
పాస్ ఓవర్ అన్న జడ్జి గారి ఆదేశం తో ఒక్కసారి ఆలోచనలకు బ్రేకులు పడ్డాయి. బయటకు వస్తూ క్లైంట్ తో అన్నా.... ప్లీజ్! పోలీసుల ముందు ఆమె వెనుక పడకు. అయిష్టంగా నే తలూపింది.
ఇంతలో ఒక్క నిమిషం ఆగిపోయాను కావాలంటే ఒక్కసారి మాట్లాడమనండి.. ఆశ్చర్యం! అనుభవం నమ్మొద్దని హెచ్చరిస్తుంది. అలా నేను నిర్ణయం చెప్పేలోపే మా క్లైంట్ ఆ అమ్మాయి దగ్గరకు పరిగెత్తింది. మేము మనుషులమేగా .. C.I గారు అన్నారు. రావి శాస్త్రి కథలోని పోలీసు పాత్రలన్నీ కళ్ళ ముందు కదిలాడాయి ష్ .. ! ఏమిటి నాలో ఇంత అపనమ్మకం ఎలా పెరిగిపోయింది, పోలీస్ పనితీరు చూసి ఇలా అయిపోయానా! బుర్ర అంతా సందేహాలతో కొట్టుమిట్టాడుతుంది .
******
లార్డ్ షిప్! ఈ మాట సంభోధించ వద్దని సుప్రీంకోర్టు అన్నప్పటికీ వలసవాద భాష, భావజాలం ఇంకా మన న్యాయవ్యవస్థ నుంచి పోలేదు అన్నదానికి ఈ పదజాలం ఉదాహరణ..
మధుబాల వర్సెస్ ఉత్తరాఖండ్ కేసులో కూడా జీవిత సహచరిని ఎన్నుకోవడం అనే ప్రక్రియ పట్ల రాజ్యం, సమాజం కోర్టులు కూడా జోక్యం చేసుకోకూడదు అని చెప్పింది. వాస్తవానికి ఇద్దరూ ఇష్టంగా కలిసి బ్రతకడంలో తప్పులేదు.
అయ్యుండొచ్చు కానీ! ఆ అమ్మాయికి ఇష్టం లేదని తల్లిదండ్రులే గట్టిగా చెబుతున్నారు అని మళ్లీ వాదన వినిపిస్తున్నారు అవతలి వైపు లాయర్ గారు!!
మళ్లీ అదే వాదన సార్! ఆర్టికల్ 14, 15, 21 అంటే సమానత్వాన్ని, జీవించే హక్కు ని కలిగి ఉండడం కూడా! అంటే తమ జీవితం నిర్ణయించుకునే హక్కు ప్రతి పౌరురాలకు ఉంటుంది సార్!
కానీ, ఇది కుటుంబం యొక్క పరువు , నిర్ణయం పట్ల ఆధారపడి ఉంటుందనే విషయాన్ని మర్చి పోతున్నట్టున్నారు ! మా లేడీ కౌన్సిల్ గారు! ఆ మాటల్లో నిజాయితీ కంటే ఉక్రోషం ఎక్కువగా ఉంది. అప్పటివరకు మౌనంగా వింటున్న నాలో కూడా సహనం చచ్చిపోయింది.! ఈ కుటుంబం అన్న పదం నా చిన్నప్పటి నుంచి వినిపిస్తున్న బ్రహ్మ పదార్థమే! ఇక లాభం లేదనిపించింది. ఒక సంస్కృతి మన నరనరాల్లో జీర్ణించుకు పోతే వదిలించు కోవడం సులభతరం కాదు.
అయితే లార్డ్ షిప్! దేవుజ్జి నాయక్ వర్సెస్ స్టేట్ ఆఫ్ కేరళ కేసులో కుటుంబం అంటే కేవలం తల్లిదండ్రులకు సంబంధించినది కాకుండా వ్యక్తులు తమకు ఇష్టమైన కుటుంబాన్ని కూడా తమ కుటుంబం లాగా కూడా గుర్తించవచ్చు అని కోర్టు కూడా అభిప్రాయపడింది. స్వలింగ సంపర్కులు, లింగమార్పిడి వ్యక్తులు( LGBTQ) కుటుంబ సభ్యుల చేతిలో హింసకు గురవుతూ రక్షణ కోల్పోయినప్పుడు వారు తమకు నచ్చిన కుటుంబాన్ని ఎన్నుకోవచ్చు.
మరి ఇప్పుడు ఏ కుటుంబాన్ని గురించి మాట్లాడుతున్నారో మా లెర్న్డ్ ఫ్రెండ్ చెప్పాలి!
అని నేనూ వ్యగ్యంగానే బదులిచ్చా.. వారు ఎన్నుకున్న, ఇష్టపడ్డ కుటుంబాలు మనోధైర్యాన్ని, ప్రేమకు సహాయాన్ని, సామాజిక గౌరవాన్ని ఇస్తాయి అన్న విషయాన్ని కూడా నొక్కి వక్కానించాను . ఆయన ఇప్పుడు కచ్చితంగా ఏ ఫ్యామిలీ గురించి చెబుతున్నారో లాయర్ గారు చెప్పాలి అని గట్టిగానే అడగడం జరిగింది. ఎందుకో నాలో ఉన్న కసి బయటకు వస్తుంది అని గ్రహిస్తున్నా తమాయించుకోలేక పోయాను.
ఆవేశపడకండి .. కూల్ గా ఆలోచించండి. కోర్ట్ బలవంతంగా మీ క్లయింట్తో ఆ అమ్మాయిని పంపించలేదు.
నిజమే ! జడ్జి గారు చెప్పే విషయం లో వాదనతో పాటు చట్టం కూడా ఇమిడి ఉంది.
అయితే ఒక మనవి! దయచేసి నా క్లయింట్ ఆమెతో మాట్లాడటానికి ఒక అవకాశం ఇప్పించండి. ఇద్దరు జడ్జి లు మాట్లాడుకొని సరే అన్నారు. మా క్లయింట్ ముఖంలో ఒక నిట్టూర్పు తో కలిసిన మందహాసం కనిపించింది. ఆ అమ్మాయిలో అనంతమైన విశ్వాసం.. తన పార్టనర్ ను ఒప్పించగలను అని.
******
ఆతృతతో ఛాంబర్ ముందు కూర్చొని ఉన్నాం. పిలుపు రానే వచ్చింది. లోపలి కి వెళ్లి ఒక నమస్కారం పెట్టి కూర్చున్నాను.
'వాళ్లకు ఎలా పరిచయమో మీకు తెలుసా?..' జడ్జి గారి ప్రశ్న..
'ఒక మాల్ లో పరిచయం అయ్యింది'.
కాదు.. మీ దగ్గర కరెక్ట్ గాఇన్ఫోర్మషనే లేదు !
'మీకు ఏమి తెలియకుండా ఎలా వేస్తారు కేసు మాడం'
అప్పుడే చూసాను ఒక పెద్దావిడిని .. ఒక ముప్పయ్ ఏళ్ళ యువకుడిని... నిష్టూరం కంటే కోపమే ఎక్కువ ఉంది ఆ కంఠం లో..
అసలు ఎక్కడ కలిస్తేనేమి బాబు?? వాళ్లిద్దరూ ఇష్టపడ్డారు.
ఇదేమన్నా సిన్మ నా మేడం... పోనీ మగాడు కూడా కాదు. మాది చాలా సంప్రదాయ కుటుంబం.. అస్సలు ఆడపిల్లలు గడపనే దాటారు.
బిడ్డా.. మీ బిడ్డ ఇట్లాగే చేస్తే ఒప్పుకుంటావా? ఒక తల్లి లెక్క ఆలోచించండి. ఆమె తెలుగులో మాట్లాడటానికి తడబడుతుంది. అర్ధం కానంత కష్టంగా కూడా లేదు. కానీ ఆ మాటలు వెనుక ఆవేదనతో పాటు ఆమె చుట్టూ వున్నా సంప్రదాయము, సంస్కృతి ప్రతిధ్వనించాయి. ఆమె చెబుతున్నది, వినటానికి ప్రయత్నం చేస్తున్నా. పెద్ద సర్ ..మీరైనా మేడం తో చెప్పండి..
'వింటున్నారుగా ఆమె మాటలు .. మీరు అనుకున్నట్టు మాల్ లో కలవలేదు. ఇంస్టాగ్రామ్ లో కలిశారు.. ఇదంతా infactuation.. కేవలం ఆకర్షణ అంతే.. దాన్ని సమర్ధించడం' ...అని సగం లో వదిలేశారు అవతలి లాయర్ గారు ..
ఆ అమ్మాయి మా ఇంటికి వచ్చి పదిరోజులు ఉంది. వాళ్ళ మతం వేరు, మా మతం వేరు ,
అయినా స్నేహితులు కదా అని మంచిగా చూసుకున్నాము. ఇట్లా చేస్తారని నేను అనుకోలేదు. ఆమె తల్లి చెబుతుంది..
నా వాదన వినిపించాల్సిన అవసరం తప్పలేదు. మిలార్డ్ ! ఆకర్షణ అయివుండొచ్చు కాకపోవచ్చు. కానీ, వాళ్ళు మేజర్లు. 21 సంవత్సరాలు దాటాయి కూడా.
మీ అమ్మాయి కి ఎన్నేళ్లు .... ఆ అమ్మాయి తెలిసినప్పుడు 21 సంవత్సరాలు దాటాయి కదా..
మేజర్ అయినా బలవంతంగా తీసుకెళ్లకూడదు అని మీకు తెలియదా.. అవతలి లాయరు గారు ఓడిపోదల్చుకోలేదు..
అవునండి .. అందుకే ఇద్దర్ని పిలిచి మాట్లాడమని మా రిక్వెస్ట్ ..
ఇద్దర్ని లోపాలకి పిలిచారు..
కూర్చోమని చెప్పగానే కూర్చుంది ఆ అమ్మాయి పక్కనే మా క్లయింట్ .... ముసుగు వేసుకున్న ఆ ముఖంలో ఎక్స్ప్రెషన్స్ గురించి గుచ్చి గుచ్చి చూస్తూ అడుగుతుంది వచ్చేయవా నాతో! నిన్ను బాగా చూసుకుంటాను. నిన్ను ఇంకా చదివిస్తాను కూడా ! మన కోసం ఇంకా మంచి ఉద్యోగం కూడా వెతుకుతున్నాను.
ఆ అమ్మాయి ముఖంలో ఏ భావోద్వేగాలు కనిపించడం లేదు. కానీ పిడికిలి బిగించి తెరవడం చూస్తున్నాను. మా క్లయింట్ అలా మాట్లాడుతూనే ఉంది. అయినా ఆ అమ్మాయి దగ్గర సమాధానం లేదు చివరిగా మా క్లయింట్ లేస్తూ అంది.. భయపడుతున్నావా..? నేను అంటే ఇష్టం లేదా?? ఏమి సమాధానం లేదు.! ఆ అమ్మాయిని బలవంతంగా ఒప్పించడానికి ప్రయత్నిస్తుంది అని అవతల లాయర్ అనడంతో కన్నీటితో కదిలి వెళ్లిపోయింది.
మేడం! మీరు వెళ్ళండి, మేము ఆ అమ్మాయితో, ఆమె తల్లిదండ్రులతో మాట్లాడాలి! మౌనంగా లేచాను. మరి కాసేపటికి మళ్ళీ పిలుపు! లోపలికి వెళ్ళగానే జడ్జిగారు చెప్పారు. కేసు క్లోజ్ చేసేస్తున్నాం. ఆ అమ్మాయికి ఇంటి నుంచి బయటకు రావడం ఇష్టం లేదు. కాబట్టి నో మోర్ ఆర్గ్యుమెంట్స్.
కానీ, సార్! ఆ అమ్మాయి లైఫ్ మీద గ్యారంటీ లేదు నాకు. ఆ అమ్మాయి తల్లిదండ్రులు ఎలాంటి చర్యకైనా పూనుకోవచ్చు. లైఫ్ గ్యారెంటీ కావాలి.
ఏమి మాట్లాడుతున్నారు! వాళ్లు కన్న తల్లిదండ్రులు!
అవునండి! పరువు హత్యలు మనం మర్చిపోలేం! ... వాళ్ల తల్లిదండ్రులే.... అమృత ప్రణయ్..... ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే ఎన్నో...... వాటిని అరికట్టడం కోసం చట్టం కూడా చేయవలసిన సంఘంలో బ్రతుకుతున్నాం.. మి లార్డ్!
ఏది ఏమైనా ఆమెను మీరు బలవంతంగా తీసుకెళ్లలేరుగా. కానీ ఒక డైరెక్షన్ ఇస్తున్నాం వారి పేరెంట్స్ ఆమెపై ఎలాంటి అఘాయిత్యం చేయకూడదని...
ఆమెకు ఇష్టం లేకపోతే వచ్చే హక్కు ఉందని దయచేసి ఆడ్ చేయండి. గత్యంతరం లేని పరిస్థితులలో రిక్వెస్ట్ గానే అడిగాను....
ప్రభుత్వ లాయరు ముఖంలో ఏదో కించెత్తు గర్వం చూడగలిగాను, ఛాంబర్ అంతా ప్రశాంతంగా ఉన్నా .. అక్కడ ఎప్పుడో ఒకప్పుడు ఒక బాంబు పేలుతుందని మనసులోకి రాగానే అనుకోకుండా చిన్నగా నవ్వొచ్చింది. అంతే ! రివ్వున బయటకు వచ్చేసా.
బయటకు రాగానే మీరు ఆర్డర్ కాపీ తీసుకోండి! అన్నమాట వినిపించింది. ఆ మాట వెనక నిజంగా ఆర్డర్ ఉన్నట్టే ఉంది.
మా క్లయింట్ ను చూడగానే చెప్పా! ఆమె నిన్ను నిజంగా ఇష్టపడితే తిరిగి నీ దగ్గరకు ఖచ్చితంగా వస్తుంది అని చెప్పి వచ్చేసా! ఆ కన్నీటిని చూడలేక..
* * * * * *
ఆమె వెళ్లిపోయింది! నాకు కొన్ని ప్రశ్నలు మిగిల్చి మరీ ! !
కాలం కూడా నత్తనడక నడుస్తుంది. ఓ రోజు క్వీర్ సంఘం నుంచి ఫోన్ కాల్! ఎలాగైనా ఆ అమ్మాయిని రక్షించాలని! అన్న, తల్లి తండ్రి కలిసి ఆ అమ్మాయిని శారీరకంగా హింసిస్తున్నారని..
అబ్బా.. ఇంత పోరాటం చేసిన తర్వాత కూడా మళ్లీ అదే కథ మొదలు!
ఎవరైనా వెళ్లండి! తప్పకుండా !ఏమైనా అవసరమైతే ఎస్పీతో మాట్లాడుదాం! నా మాటలు ముగించేలోగా అవతల లైన్ కట్ అయింది. జాగ్రత్తలు చెబుదామనిపించింది కానీ వినే మూడ్లో వారు లేరు. సరే నేర్చుకునే అవకాశం వాళ్లకు వస్తుందని అనుకున్నాను.
ఫోన్ చేసిన కొంత టైం లోనే వాళ్లు ఆ అమ్మాయి ఇంటికి వెళ్లారు. పోలీసులకు చెప్పడంతో వాళ్ల వెనకాలే వెళ్లారు. ఆమెను అరెస్ట్ చేసినంత పనిచేసి పోలీస్ స్టేషన్లో పెట్టారు. వెంటనే మరో కాల్! ఆమెను స్టేషన్ కు తీసుకెళ్లారని ! అసలు పోలీస్ స్టేషన్ కు ఎందుకు తీసుకెళ్లాల్సి వచ్చింది! ఆమె మేజర్, ఎందుకు ఆమె ఇష్టానికి వ్యతిరేకంగా తీసుకెళ్లారు? కానీ అవతలి వైపు నుంచి కరెక్టు జవాబు లేదు ,మేము వెనక్కి వచ్చేసాం మేడం! ఓహ్ ! మరుసటి రోజు గుంపుగా వెళ్ళమని అడిగాను. అలాగే అన్నారు గాని మా క్లైంట్ మరొకరు కలిసి వాళ్ళ బాబాయ్ తో వెళ్లారు.
పోలీస్ స్టేషన్....... అదొక భయానక అనుభవాన్ని ఇచ్చింది వాళ్లకి..
********
క్వీర్ యాక్టివిస్ట్ లోపలికి వెళ్లి ఒక్కక్షణంఅక్కడ దృశ్యం చూసి స్థాణువు లాగా నిలబడిపోయింది..... ఆమెను కొడుతున్నారు. ఎవరో కాదు వాళ్ళ అమ్మ.. బరితెగించిన దాన.. సిగ్గు లేదా? ఆ అమ్మాయి లో ఏ చలనం లేదు బహుశా కన్నీళ్లు కూడా ఇంకిపోయినట్టు ఉన్నాయి. లోపలికి వెళ్లిన యాక్టివిస్టు ఆపబోయింది. ఆమె మీద కూడా ధన్ ధన్ మని అవే దెబ్బలు. ఎందుకు కొడుతున్నారు ఆ అమ్మాయిని... ఏమి నీకేమన్నా చెప్పాలా?? దొంగ ముండలు మా అమ్మాయిని అమ్మేయడానికి తీసుకుపోతున్నారు. ఏదో మందు మాకు పెట్టారు. చంపేస్తాను నా ఇష్టం!
ఇద్దరు మేజర్లను కొడుతుంటే కనీసం ఒక్క మాట కూడా పోలీసులకు నోటివెంబడి రావడం లేదు. అది మళ్లీ మహిళా పోలీస్ స్టేషనే.. . నా బిడ్డను పెంచుకున్నా నా ఇష్టం.. నువ్వు ఎవతివే దగుల్బాజీ ము....
ఒక్కొక్కళ్ళను ఒక్కో కేసులో ఇరికిస్తే సరిపోతుంది.. నడువు .. వెంటనే ఖాకీ బట్టలు హెచ్చరిక చేశాయి. ఇక ఒక్కతే ఏమీ చేయలేని నిస్సహాయత యాక్టీవిస్ట్ను కమ్మేసినట్టుంది .. వెనక్కి వచ్చేసింది
పోలీస్ స్టేషన్లో కౌన్సిలింగ్ ... ఒక ప్రహసనం.. .
ఆకర్షణ ఉండడం అనేది సహజం కానీ అది ఆడ మగ మధ్య ఉండాలి, అది ప్రకృతి ధర్మం. కానీ ఇలా మీ మధ్య ఉండడం ప్రకృతికి విరుద్ధం. మౌనం ఆమె సమాధానం !
అధికారి మౌనం భరించలే లేకపోయిందో .. ఏమో.. ఒక చెంప దెబ్బ కొట్టింది.. అధికారం అన్నంత పని చేస్తుంది.
చెబుతుంటే అర్థం కావడం లేదా ?? మేము చదువుకున్నాము హాస్టల్స్ లో .. ఆడవాళ్ళతో కలిసి ఇలా ర** నేర్చుకోలేదే ..
ఆమె కళ్ళలో నీళ్ల సుడులు తిరుగుతున్నాయి. ఎందుకో అమ్మ, అన్న కొడుతుంటే ఇంత బాధ అనిపించలేదు. వాళ్ల పరువు, కుటుంబ పద్ధతులు, నాన్న భయం ఇవన్నీ వాళ్ల చేత కొట్టించాయి వాళ్లని ఏ రోజు తప్పుగా తీసుకోలేదు. కన్నవాళ్ళగా ఇంత పెంచినందుకు వాళ్లకు హక్కులు ఉన్నాయి అనుకున్నాను.
కానీ, వీళ్లకు నా శరీరం మీద ఏమి హక్కు ఉంది?. నన్ను హింసించడానికి.. మా వాళ్ల నుంచి నాకింత రక్షణ వస్తుందనే కదా అనుకున్నాను..
చెప్పవే? మాట్లాడు.... మర్యాదగా ఇంటికి వెళ్ళు లేదంటే. .. బ్రోతల్ కేసులో నీ ప్రియురాలిని కూడా లోపల వేస్తాను ఏమనుకుంటున్నావు... వాళ్లు అంతా డ్రగ్స్ తీసుకునే వాళ్ళు... నీకు అలవాటు చేసి అమ్మేస్తారు. ఎన్ని మాట్లాడినా ఒక్క మాట మాట్లాడలేదు. ఇంకా లాభం లేదు అనుకున్నారేమో.!
చూడు! ఇవన్నీ సహజమే నీ ప్రకారం... కానీ ఆ పిల్ల నిన్ను వదిలివేయదని నమ్మకం ఏమిటి? నువ్వా పెద్దగా చదువుకోలేదు. బాగా ఆలోచించు. మేము చదువుకున్నప్పుడు హాస్టల్స్ లో ఇలాంటి
కథలెన్నో, ఇలాంటి సంబంధాలు ఎన్నో చూశాను అంతెందుకు నేను ఒకప్పుడు ఇలాగే అనుకున్నాను కానీ సమాజం భవిష్యత్తు వీటిని ఆలోచించి వదిలి వేసాను. కాబట్టి నా మాట విను.
నీకు ఇష్టం లేకపోతే పెళ్లి మీవాళ్లు చెప్పినట్టు చేసుకోకు.. బాగా చదువుకో. మీ వాళ్లను ఒప్పిస్తాను కూడా!
ఎంతో అసహనాన్ని దాచుకున్న ఆమె నోరు విప్పింది..
మళ్లీ హింసా పర్వ 0 మొదలయ్యింది . అప్పటివరకు చూస్తున్న వాళ్ళ అమ్మ మనసు ఆందోళనకు గురైనట్టుంది.. ఇంక వద్దు! మేడం ఆపేయండి.... నా బిడ్డ చచ్చిపోతుందని వెక్కివెక్కి ఏడుస్తూ వెళ్లిపోయింది. ఆమెకు దుఃఖం రావడం లేదు. తాను ఇంట్లోంచి వెళ్లిపోవడం మొదలు ఇప్పటివరకు జరిగిన సంఘటనలన్నీ కళ్ళ ఎదుట తిరుగుతున్నాయి.
**********
ఇంస్టాగ్రామ్ లో తనకు పరిచయం నిహా! ఆమె మెసేజ్లు చదువుతున్నప్పుడు మంచి మిత్రురాలు సలహా ఇచ్చినట్లే ఉండేది. జీవితంలో తానూ కష్టపడింది, పెళ్లి అనే హింస నుంచి ప్రతిక్షణం బాధపడుతూనే ఆ బంధాన్ని కాపాడుకోవాలని ప్రయత్నించేది. కనీసం తిన్నావా? అని కూడా అడగని అతనికి కడుపునిండా పెట్టేది. బాగా చదివి మంచి ఉద్యోగం తెచ్చుకుంటే బంగారు భవిష్యత్తు ఉంటుందని తన నగలన్నీ పుట్టింటికి తెలియకుండా అమ్మేసి చదివించింది. అత్తమామల్ని తల్లిదండ్రుల కంటే ఎక్కువగా చూసుకునేది. చదువు పేరిట బయటకు వెళ్లిన అతను సెలవుల కోసం వచ్చినప్పుడు శారీరకంగా మానసికంగా నరకం చూపించేవాడు. రాత్రులు అంతులేని వేదనను అనుభవించేది. అతని ప్రతి మాట, చేత అనుమానంతో కూడిందే. దగ్గరకు వస్తున్నాడ0టే మనసు దహించుకుపోయేది. ఇక ఏళ్ళు గడిచినా అతని ప్రవర్తన మారకపోవడంతో ఇంటికి వచ్చేసింది. అందుకేనేమో! నిహా నాతో మాట్లాడే ప్రతి మాట ఎంతో సున్నితంగా మాట్లాడేది. స్నేహం , ఆత్మీయత కంటే ఇంకా ఏదో తనలో వెతుకున్నాను. తనతో ఎప్పుడూ ఉండిపోతే బాగున్ను అనిపించేది. అందుకే ఒకసారి ఇంటికి రమ్మని అడ్రస్ ఇచ్చాను. రెక్కలు కట్టుకొని వాలింది అని కథలో లాగా చెప్పలేను కానీ తన టైము సెలవులు చూసుకొని నా దగ్గరకు వచ్చింది.
మా ఇంటి వాతావరణం పద్ధతులు చూసి ఎంతో ఆశ్చర్యపోయింది .. ఏంటి నిజంగా నువ్వేనా? ఇన్ని మాటలు మాట్లాడేది? ఎవరు నేర్పించారు నీకు?
పుస్తకాలు... ఒకింత కించెత్తు గర్వంగానే తాను అంది.. . ఆరోజు అక్కడితో సంభాషణలు ఆగిపోయాయి . భోజనాల తర్వాత కబుర్లు చెప్పుకుంటుంటే అమ్మ అంది . పొండి ! రేపు మాట్లాడుకోవచ్చు అమ్మ మందలింపుతో నా రూమ్ లోకి వెళ్లి పడుకున్నాము. తను ఏదో చెప్పుకుంటా పోతుంది వింటూనే నిద్రలోకి జారుకున్నాను.
ఏదో పిడకల! ఎవరో తాకుతున్నారు . శరీరంలో ఏదో ప్రకంపనలు..... ఏదో తెలియని ఒకింత పారవశ్యం. చిన్నప్పుడు చక్కిలిగింతలు పెట్టినట్టు..... ప్రేమగా నన్ను నిమురుతుంటే ఆ స్పర్శ నన్ను మత్తు నుంచి నిద్ర లేపుతుంది.. అంతే! ఒక్కసారిగా ఏమిటి? ఏమి చేస్తున్నావు? కంగారుగా అంటున్నా! ఏమీ లేదు! నీతో ఇలా ఉండాలనిపించింది. ఊహో ఇదంతా తప్పు కదా.. లో గొంతుకలో అన్నాను. అందరూ వింటారన్న భయం అంతటి నిద్రలో కూడా నన్ను హెచ్చరించింది.. పడుకో! ముఖం తిప్పుకొని పడుకుండి పోయాను. నిద్ర రాలేదు.. ఎప్పుడో తెల్లవారుజామున కలత నిద్ర.. ఏవేవో పీడకలలు... నన్ను ఎవరో ఏక్కడికో తీసుకెళ్లి పోతున్నారు.
లే! అమ్మి చాయితో లేపింది. ఎందుకో తన ముఖం చూడటానికి భయం సిగ్గు వేసాయి. . లేచి ముఖం కడుక్కున్నాను. తను ఏదో పుస్తకం చదువుతున్నదల్లా లేచి వచ్చేసింది.
ఏమైనా ఫీల్ అయ్యావా? ఆమె అడుగుతున్న ప్రశ్నకు ఏమి జవాబు చెప్పాలో అర్థం కావడం లేదు. ఆమె స్పర్శ నన్ను సేద తీర్చింది. నాలో కూడా ఏవో ఫీలింగ్స్ చుట్టు ముట్టాయి కూడా. కానీ వీటికి మించి ఏదో భయం ఆవహించింది.
చూడు! ఇది తప్పు అని నీవు అనుకోవచ్చు. కానీ అది జీవితంలో ఒక భాగమే. మనం కొన్నాళ్లుగా ఒకరినొకరు అర్థం చేసుకున్నాం... ఇష్టపడ్డాం! కలిసి జీవించడంలో తప్పులేదు కదా! ఒక తోడు జీవితంలో మనకు కావలసింది. అది మగ కావచ్చు. ఆడ కావచ్చు ఎవరి జీవితం పట్ల వారు నిర్ణయాలు తీసుకోవాల్సిందే. నేను నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టాలని అనుకోలేదు! అనుకోను కూడా! ఎందుకో మనం కలిసి బ్రతికితే బాగున్ను అన్నది నేను బలంగా ఫీల్ అవుతున్నాను. నిన్ను బాధ పెడితే నన్ను క్షమించు.... సారీ..
*******
ఏయ్! లే! కలలు కన్నది చాలు. ఆమె ఒక తన్నుతో నా కల చెదిరింది.
నువ్వు బాగుపడవు! ఇక హోం కు పంపిస్తున్నాం! సర్దుకో!
ఏమి సర్దుకుంటుంది లే మేడం, లేచిపోయి వచ్చిందిగా! ఒక వికృతమైన నవ్వు
ఒక పోలీస్ రాగా ఎక్కడో దూరంగా ఉన్న ఒక ప్రభుత్వ హోమ్ లోకి తీసుకెళ్లారు. పేరు, వివరాలు రాసు కున్నారు. కానీ నాకు అర్థం కానిది ఏమిటంటే నేను ఇంటి నుంచి బయటకు వెళ్ళింది తన దగ్గరకు పోవడానికి కదా! ఎందుకిలా నన్ను స్టేషన్ చుట్టూ హోమ్ చుట్టూ తిప్పుతున్నారు.
మేడం! ఏదో అడగబోయాను. నోరు మూసుకొని రూమ్ లో ఉండు. పిచ్చి వేషాలు వేసి తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నించినా , వేరే వాళ్లను చెడగొట్టడానికి ప్రయత్నించినా మర్యాద దక్కదు జాగ్రత్త!
ఏదో చెప్పబోయి ఊరుకున్నాను. ఇంక ఎలాంటి ప్రయత్నమూ విఫలమే అనిపించింది. రూమ్ లోకి తోసి గడపెట్టేశారు. బయట నుంచి తాళం వేసేశారు. నేను చేసిన నేరం ఏమిటి? ఎందుకు తాళం వేయడం, ఆలోచనలో ఉండగానే తలుపు తీసి గిన్నెలో ఇంత అన్నం పప్పు వేసి, నీళ్లు పెట్టి
దడేలున తలుపు వేసేశారు. రూమ్ లోకి తోసేముందు నా దృష్టి నుంచి సీసీ కెమెరాలు తప్పించుకోలేదు. ఈ హోమ్ కంటే మా ఇల్లు నయం కదూ. ఎప్పుడూ తాళం పెట్టలేదు ! ఎవరో ఒకరు కాపలా ఉండేవారు. అంత దుఃఖం లోనూ ఏడుస్తూనే అమ్మ ప్రేమతో అన్నం పెట్టేది.
ఈ చెర నుంచి ఎప్పుడు విముక్తి!
******
హెబిఎస్ కార్పస్ పిటిషన్ పరిధిలో ఆమెకు స్వేచ్ఛ ఉందని స్పష్ఠీకరించిన తరువాత కూడా ఆడపిల్ల భద్రత పేరిట ఇంటికంటే అతి తీవ్రంగా పోలీసుల చేతుల్లో హింసింపబడి షార్ట్ స్టే హోమ్ లో బంధించబడిన ఆమె మరొక్కసారి న్యాయదేవత గుమ్మం ముందు నిలబడి ఉంది. ఆమె సంధించిన ప్రశ్నలు మౌనంలో మనకు వినపడక పోయి ఉండవచ్చు. పితృస్వామ్యాన్ని, పోలీస్ వ్యవస్థను, న్యాయవ్యవస్థను నిలదీసాయి. ఆ వ్యవస్థలోని సాంప్రదాయ ఆలోచనలపై శంఖం పూరించాయి. అటు పోరాటం చేసి తెచ్చుకున్న చట్టాలకు అమలు చేసే వ్యవస్థల మధ్య ఒక
అప్రత్యక్ష యుద్ధం.. ఇక కాలం తీర్పు చెప్పాల్సిందే.
లార్డ్ షిప్ !, కోర్టు అంతా నిశ్శబ్దం ఆవరించగా నా గొంతు నాకే కేకలా వినిపించింది. మీరు ఇచ్చిన ఆర్డర్నే తిరస్కరించి ఆమెను పోలీస్ స్టేషన్కు తీసుకువెళ్లి హింసకు గురిచేశారు. షార్ట్ స్టే హోమ్ గదిలో బంధించారు.
లేదు! మీలార్డ్ కౌన్సిలింగ్ ఇవ్వడం జరుగుతుంది. ఆమె మెంటల్ హెల్త్ బాగోలేదు.
ఇది చాలా అన్యాయం! వీళ్ళ ఇష్ట ప్రకారం వినలేదని ప్రాసిక్యూషన్ తమ ఇష్టం వచ్చిన అభిప్రాయాల్ని చెబుతుంది. మామూలు మనిషిని పిచ్చి మనిషిగా ముద్ర వేస్తున్నారు. దీనికి నేను అబ్జెక్షన్ చెబుతున్నాను
మేడం చెబుతున్నట్లు మేము బాధ్యులం కాదు సార్! ఆ అమ్మాయి తల్లిదండ్రుల కోరిక మీద కౌన్సిలింగ్ చేయించడంలో తప్పులేదు కదా.
కౌన్సిలింగ్ చేయటానికి పిచ్చితనం అసెస్మెంట్ కు చాలా తేడా ఉంది మిలార్డు ... దయచేసి అర్థం చేసుకోండి..
టైం అయ్యింది. వచ్చేసారి కోర్టుకు తీసుకురండి! ఓబిలైజ్డ్ అనక తప్పలేదు.
.
ఆ తర్వాత వాయిదాకు తీవ్ర అనారోగ్య రిత్యా వెళ్లలేక టైం తీసుకున్నాం . ఒక అమానవీయ ఘటన అప్పుడు జరిగింది.
********
.
ఆమె మెంటల్ స్టేటస్ తెలుసుకోవడానికి ఒక సైకియాట్రిక్ హాస్పిటల్కు రిఫర్ చేశారని తెలిసింది. ఏ మధ్యయుగాలలో ఇంకా సమాజం ఉంది? న్యాయాన్ని పంచవలసిన న్యాయస్థానాలు హక్కులు గురించి ఒక స్త్రీ బయటకు వస్తే పిచ్చాసుపత్రికి పంపిన వైనం దేనికి సంకేతం?? స్త్రీగా తనను తాను నిలబెట్టుకోవడానికి ఇంకా ఎన్ని త్యాగాలు చేయాలి....ఎన్ని హింసలు అనుభవించాలి? రాజ్యాంగం రచించిన బాబా సాహెబ్ అంబేద్కర్ కలలు కన్న సమానత్వం ఎక్కడ....?
వీళ్ళకి న్యాయం, చట్టం కంటే మతం ,పితృస్వామ్యం నేర్పిన నీతి సూత్రాలే ఎక్కువగా కనిపిస్తున్నాయి. సందేహం లేదు.
మరుసటి వాయిదా!
హాస్పిటల్ నుంచి ఎలాంటి రిపోర్టు వస్తుందోనని కోర్టుకు చాలామంది ట్రాన్స్ జెండర్ సభ్యులు వచ్చారు. కోర్టు బయట చిన్నగా చర్చించు కుంటున్నారు. కోర్టు హాలులోకి వెళ్ళగానే మీ కేసు ఉందా! ఇంట్రెస్టింగ్.. అన్నవాళ్లు కొందరు అయితే మరికొందరు చాలా నెగటివ్ గా చూస్తున్నారేమో అని మనసుకు తోచింది. ముందు రిపోర్టు ఏమి వస్తుందోనని కంగారు. ఒకవేళ పిచ్చిది అని వస్తే? మెంటల్ కండిషన్ సరిగ్గా లేదని రాసిస్తే! అనుకుంటుంటూనే ఒకలాంటి కసి పెరిగింది నాలో! ఏమైనా సరే! సుప్రీంకోర్టు తలుపు అయినా తట్టాల్సిందే! అవసరమైతే ప్రెస్ మీట్ పెట్టాలి. ఈ ఆలోచనలు సుడిగుండంలా చుట్టి వేస్తున్నాయి. కోర్టు ధిక్కరణ అయినా సరే గట్టిగా మాట్లాడాలి అని నిర్ణయించుకున్నాను.
సైలెన్స్! జడ్జిలు వస్తున్నారు అన్నదానికి సంకేతము గా అందరూ లేచి నిల్చున్నారు. అంత నిశ్శబ్దంలోనూ ఏదో శబ్ద తరంగాల ప్రకంపనలు.. ఒక అరగంట తర్వాత నా వంతు వచ్చింది
ఏది! రిపోర్టు చదవండి! ఆమె మానసిక స్థాయిని కొలమానాలతో వివరిస్తున్నారు.? ఆమె సంతోషం దుఃఖం , రెస్పాన్స్ ల విశ్లేషణ అది . ఆమె మెదడు పనిచేస్తుందా! నిర్ణయాలు తీసుకునే స్థాయిలో పనిచేస్తుందా? పరిమితులు ఏమైనా ఉన్నాయా?? ఇవీ వాటి కొలబద్దలు...
అవతలి వైపు జూనియర్ చదివి వినిపిస్తున్నాడు. అంతటి కంగారులోనూ గుడిపాటి వెంకటాచలం జ్ఞాపకం వచ్చి చిన్న నవ్వు వచ్చింది. పాపం!! పిచ్చిచలం! 'జీవితమంటే అనుభవం. అనుభవాల వైపు ప్రయాణించడమే.. అనుభవాలను గొప్పగా గాఢంగా తీసుకోగలగటం అనేది మన సున్నితత్వ0 మీద, స్వేచ్ఛ, నిజాయితీ మీద ఆధారపడి ఉంటుంది' అన్న అతని మాటలకు అర్థం ఈ న్యాయవ్యవస్థకు వివరించడం ఎలా? అది ఎప్పటికీ అర్థం అవుతుంది??. మనసు ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది . ఇదే విషయాన్ని వాదించాలి. ఒప్పించాలి.మనిషిని చట్టాలతో కాకుండా మనిషిని మనిషిగా చూడమని అభ్యర్థించాలనే గట్టిగా నిర్ణయించుకున్నాను
,
అయితే, ఆ అమ్మాయి అన్ని ప్రశ్నలకు సమాధానం చెప్పగలుగుతుందా? కన్ఫ్యూజన్ ఏమీ లేదు కదా! ఎవరి ఒత్తిడి గాని, వారి ప్రభావం కానీ కనిపించిందా! జడ్జి గారి ప్రశ్న..
ఆ టెస్టులలో కరెక్ట్ గానే సమాధానం చెప్పిందండి.!
ఏమైనా ఇంకా మానసిక సమస్యలు..... ఇంకా ఏమీ లేవండి....
ఆమె వైపు చూశారు జడ్జిగారు.. ఏమి చెప్పదలుచుకున్నావు...?
నాకు ఏ పిచ్చి లేదు సార్! ఆమె గొంతు వణుకుతుంది
ఏమి చదువుకున్నావ్? ఇంటర్మీడియట్!
ఎలా బ్రతుకుతావు?
ఆమె నన్ను చూసుకుంటుంది! ఇంకా చదువుకుంటాను. ఈసారి ఆమె గొంతులో స్థిరత్వం ఉంది.
నా సర్టిఫికెట్లు ఇప్పించండి....
ఆ మాటలు అంటుంటే ఆమెలో ఎంతో ఆత్మవిశ్వాసం కనిపించింది. నా క్లైంట్ ముఖంలో తెలియని ఆనందం! జడ్జి గారు ఏమి తీర్పు చెబుతారో అర్థమైంది.
"ఆమెను వదిలేయండి" ఇక ఆమె ఎక్కడికైనా తన ఇష్టం వచ్చిన చోటికి వెళ్లొచ్చు. తన ఇష్టమైన వారితో బతకొచ్చు.
ఆ మాట ముగియక ముందే కోర్టు హాలు దాటుతూ 'ఆమె తల్లి ' కళ్ళు తుడుచుకుంటూ వెళ్లిపోవడం నా కళ్ళను దాటిపోలేదు.. ఎందుకో ఒక నిట్టూర్పు అనుకోకుండా బయటకు వచ్చింది!
ఎంతైనా ఆమె ఒక అమ్మ. సాంప్రదాయం, ఆమె అనుభవాలు ఆమెను కట్టేసిన జీవితాన్ని ప్రశ్నించక కాదు. కన్నబిడ్డ ఈ కట్టుబాట్లని వదిలి వెళ్లి వేరే జీవితాన్ని ఎంచుకుంటే కట్టివేయాలని అనుకోలేదు. కానీ అణిగిమణిగి ఉన్నప్పుడే సమాజం ఆమె జీవితం తో ఆడుకుంది. కుటుంబం కర్కసాన్ని రుద్దింది. అలాంటిది మనిషిని మనిషిగా బ్రతకనీయని ఈ లోకంలో నా బిడ్డ ఎలా బ్రతుకుతుంది. తన బిడ్డకు రేపు ఏమైనా అయితే..... ఆమె కు కన్నీళ్లు ఆగటం లేదు.....
ఆ అమ్మని చూస్తే మా అమ్మ జ్ఞాపకం వచ్చింది.
ఈ కట్టుబాట్లకు విసిగిపోయి నా దారి నేను ఎన్నుకున్నప్పు,డు అమ్మ కళ్ళలో ఇవే కన్నీళ్లు. చరిత్ర పునరావృతం అవడం అంటే ఇదేనేమో!
******
ఇంక సాయంకాలం ఆఫీసుకు వెళ్లి ఏ పని చేయాలనుకోలేదు. కాస్త ఆ విజయాన్ని ఆస్వాదిద్దామని అనిపించింది. మా క్లైంట్ రాగానే ఆలింగనం చేసుకుంటుంటే కళ్ళు చెమ్మగిల్లడం చూశాను. డైరెక్ట్ గా షార్టుస్టే హోమ్ నుంచి వారు మా ఇంటికి వచ్చారు. అప్పటివరకు అలసిపోయిన దేహం, మనసు విశ్రాంతిని కోరుతున్నాయేమో ఆమెకు కనురెప్పలు మూతపడుతున్నాయి.
దివాన్ మీద పడుకో! అలాగే! తప్పకుండా అంటుంటే మనసు ద్రవించింది. .పడుకుంటుంటే ఆమె కాళ్ళను క్లైంట్ చున్నితో కప్పబోతుంటే చూశాను.....
దెబ్బలు.... కౌకు దెబ్బలతో వాచిన ఆమె కాళ్ళను కప్పుకోవాలని ప్రయత్నిస్తుంది.
ఏయ్ చెప్పు! ఏమైంది? అమ్మి వాళ్లు కొట్టారా!
కొట్టని వాళ్లంటూ లేరు మేడం... మీతో కోర్టులో అబద్ధం చెప్పించారు. నేను ఇంటి నుంచి వెళ్లిపోయిన చోటకి వచ్చి .. బలవంతంగా నన్ను కొట్టి ఫ్లైట్ ఎక్కించారు. ఎవరైనా అడిగినా ఇష్టం లేక నేనే వచ్చేసాను అని చెప్పమన్నారు. పోలీస్ స్టేషన్లో,, హోమ్ లో..ఇంట్లో ,,, నేను గాయ పడని రోజంటు లేదు.. ఆ అమ్మాయి చెబుతుంటే.... నాకు కళ్ళ ముందు వారందరూ తిరుగుతున్నారు!
ఎందుకు చెప్పలేదు నాకు?
ఎంతటి వంచన! కుటుంబ హింస నుంచి తప్పించుకొని వచ్చిన ఆమెపై జరిగిన ఈ హింసను ఏమని పిలవాలి?? కుటుంబాన్ని తప్పించుకుంది. ఈ హింసను తప్పించుకోగలదా !
ఈసారి నిజం చెబుతాను ధైర్యంగా! భయపడను అమ్మీ ! .
నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నా, ఎలా ఉన్నా నీ బ్రతుకు కోసం.. నీలాంటి పదిమంది కోసం నిజం చెప్పు చాలు!.
అప్పుడు నేను ఒకదాన్నే... ఇప్పుడు మీరంతా ఉన్నారుగా..ఆమె కళ్ళలోంచి ఒక చుక్క కన్నీరు జాలువారింది. ఆమె భుజంపై చెయ్యివేస్తూ నేనూ నీతో ఉన్నానుగా .. అంటుంది మా క్లయింట్..
*******
హేమలలిత
సామాజిక కార్యకర్త & అడ్వకేట్
